Μάθημα : (ΠΑΘ232) Προσεγγίσεις στην Αισθητική Θεωρία και Αγωγή (ΠΜΣ)
Τομέα : Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής
Διδάσκων/ουσα : Αλεξάνδρα Μουρίκη
Εξάμηνο : 2ο ( Επιλογής )

Περιγραφή : Στόχος αυτών των προσεγγίσεων είναι να θέσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες διεξάγεται η συζήτηση για το φαινόμενο της τέχνης ως μορφής πολιτισμικής έκφρασης, καθώς και για το περιεχόμενο και τον τρόπο με τους οποίους αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο και συνδιαλέγεται με ζητήματα αισθητικής και καλλιτεχνικής αγωγής.

Περίγραμμα : Περιεχόμενο:
α) Ανάλυση και κριτική κατανόηση βασικών εννοιών που σχετίζονται με την αισθητική θεωρία και τη φιλοσοφία της τέχνης. β) Συζήτηση των όρων και των προϋποθέσεων συγκρότησης της αισθητικής αγωγής ως ιδιαίτερου εκπαιδευτικού πεδίου και ανασκευή των παρεξηγήσεων και αστήρικτων υποθέσεων πάνω στις οποίες εδράζεται ο εκπαιδευτικός λόγος αλλά και η πρακτική σχετικά με ζητήματα αισθητικής αγωγής.
Ακολουθώντας τις δύο αλληλοσχετιζόμενες αυτές κατευθύνσεις, εξετάζονται διαφόρων τύπων επιχειρήματα και θεωρίες που υποστηρίζουν θέσεις περί της σπουδαιότητας και της γνωσιακής διάστασης τόσο της τέχνης όσο και της βασιζόμενης στις τέχνες αισθητικής αγωγής. Ειδικότερα, συζητώνται θέματα σχετικά με τις καλλιτεχνικές μορφές ως μορφές αναπαράστασης και έκφρασης, σχολιάζονται ζητήματα αισθητικού μοντερνισμού και μετα-μοντερνισμού και επιχειρείται μια πρώτη διερεύνηση της σχέσης αυτών με το εκπαιδευτικό πλαίσιο.

Ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο θα οργανωθούν αυτά τα μαθήματα είναι αυτός της ανάδειξης της καλλιτεχνικής δραστηριότητας ως μιας δραστηριότητας εκφραστικής/γνωσιακής: η τέχνη θα προσεγγισθεί ως προς την ικανότητα και τη δυνατότητά της να εγκαθιδρύει νέες σημασίες και νοήματα, διευρύνοντας τους τρόπους κατανόησης του κόσμου και των πραγμάτων. Επί τη βάσει αυτής της παραδοχής, θα εξετασθούν αφενός οι τέχνες ως προσπάθεια άρθρωσης νέων σημασιών, δημιουργίας πλήρους νοήματος μορφών, αφετέρου, δε, η αισθητική αγωγή ως η σύστοιχη προσπάθεια ανάπτυξης της ικανότητας των ανθρώπων να συλλαμβάνουν, κατανοούν και ανταποκρίνονται σε νοήματα αναδυόμενα μέσα από τέτοιες εκφραστικές μορφές.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ)

Blocker, G. (1979). Philosophy of art education. New York: Charles Scribner’s Sons.
Cassirer, E. (1994). Η παιδευτική αξία της τέχνης. Αθήνα: Εκδόσεις Έρασμος.
Cometti, J.-P., Morizot, J., Pouivet, R. (2005). Ζητήματα αισθητικής. Αθήνα: νήσος.
Danto, A. C. (2004). Η μεταμόρφωση του κοινότοπου: Μια φιλοσοφική θεώρηση της τέχνη. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Danto, A. C. (2014). Τι είναι αυτό που το λένε τέχνη. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Dewey, J. (1936). Art as experience. New York: Perigree Books [επανέκδοση 1980, paperback 2005].
Efland, A. D. (2002). Art and cognition: Integrating the visual arts in the curriculum. New York: Teachers College Press & Reston, VA: National Art Education Association.
Eisner, E. W. (2002). The Arts and the Creation of Mind. New Haven & London: Yale University Press.
Freeland, C. (2005). Μα είναι αυτό τέχνη; Εισαγωγή στη θεωρία της τέχνης. Αθήνα: Πλέθρον.
Greene, M. (2001). Variations on a Blue Guitar, N. York & London: Teachers College Press.
Parsons, M. J. & Blocker, G. (1993). Aesthetics and Education. Urbana & Chicago: University of Illinois Press.
Reimer, B. & Smith, R.A. (1992). The Arts, Education, and Aesthetic Knowing, Chicago, Illinois: University of Chicago Press.
Smith, R. & Simpson, A. (1991). Aesthetics and Arts Education, Urbana & Chicago: University of Illinois Press.
Γκούντμαν, N. (2005). Γλώσσες της τέχνης. Αθήνα: Εκκρεμές.
Μερλώ-Ποντύ, Μ. (1991). Η αμφιβολία του Σεζάν. Το μάτι και το πνεύμα (εισαγωγή-μετάφραση Α. Μουρίκη). Αθήνα: Νεφέλη.
Μερλώ-Ποντύ, Μ. (2005). Σημεία (μετάφραση Γ. Φαράκλας, επίμετρο Α. Μουρίκη). Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της «Εστίας».
Μουρίκη Α. (2003). Μεταμορφώσεις της αισθητικής. Αθήνα: Νεφέλη.
Πούλος, Π. (επιστημονική επιμ.) (2006). Έννοιες της τέχνης τον 20ό αιώνα. Αθήνα: Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Στάγκος, Ν. (επιμ.). (2003). Έννοιες της μοντέρνας τέχνης. Αθήνα: ΜΙΕΤ.


eclass : https://eclass.upatras.gr/courses/PN1583/
url :